Ik hou van eten. Maken en opeten. Beiden maken mij blij.
Ik hou van food. Gezond of junkfood. Beiden maken mij blij.
Ik probeer de laatste tijd steeds meer voor de gezonde optie te kiezen. Maar op sommige dagen is dat echt niet makkelijk. Op schooluitstap naar Pairi Daiza bijvoorbeeld. Waar je ’s middags keuze hebt uit een uitgebreid Chinees buffet (26 euro, dus dan blijf je eten) of slappe frieten met een burger of nuggets. Ik koos voor de frieten en de nuggets. Maar wel met een cola zero. Uiteraard! #datcompenseertzekerweten
Tussendoor werd er ook uitgebreid gesnoept. Koekjes met chocolade, snoepjes, nog wat snoepjes, en nog een derde soort snoepjes…
’s Avonds thuisgekomen, nog net op tijd om de oudste dochter in bed te steken. En tussendoor de man te smeken om pizza. Pan Pizza BBQ. Met lookbroodjes vooraf.
Al een geluk dat ik ’s morgens heel healthy begon (chia-pudding)! En dat Pairi Daiza zo groot is!
En dan vandaag: één dochter naar een verjaardagsfeestje en één dochter die een vriendje had uitgenodigd. Daar moesten zeker pannenkoeken bij! Alle overtredingen van gisteren indachtig (en de lunch bij MacDo van vandaag, maar sssst, niemand zeggen), kreeg ik toch een beetje last van schuldgevoel. Dus ik ging voor ‘gezonde pannenkoeken’. Speltpannenkoeken. Klinkt heel vies, vind ik zelf (hoe doen ze dat toch, die gezonde dingen zo vies laten klinken?). Maar ik wilde het toch eens proberen. Ik baseerde me op dit recept, maar paste één en ander aan. En niet stressen, al die ingrediënten hebben ze bij de gewone supermarkt. Een tripje naar de biowinkel is niet nodig. Maar het mag hé, het mag!
Mijn versie dus: 250 gr. speltmeel, 500 ml amandelmelk, wat vanille-extract (het liefje van de dochter hielp en maakte er veeeeel vanille-extract van), 4 vers-gelegde eieren (ze waren nog warm), een beetje zout, olie en wat stevia. En voor de rest, gewoon zoals alle andere pannenkoeken.
Ik vond ze even lekker als gewone pannenkoeken. De dochter at er twee. Het vriendje at er drie. En de man at er ook twee. Ikzelf hield het bij eentje, maar ik voel een klein hongerke komen, dus ik kan niet beloven dat het daarbij blijft…
Wat staat er morgen op het menu? Geen junkfood, echt niet! Ik ga eens mijn nieuw machien met manieren uittesten (#SpiralizeEverything). Ik maak spaghetti van courgette. Maar moest al beloven aan de oudste dochter dat ik ook wat ‘gewone sliertjes’ zal koken. Eens zien of ik er dan kan afblijven… Duimen hé!