Wat kunnen 5 minuutjes toch veel betekenen…
Zoals deze week. Toen de oudste dochter ziek was en niet naar school kon. Maar de jongste wel nog naar school ging ’s morgens. En de papa al gaan werken was. Dus, ofwel ging de dochter mee naar school in de auto, ofwel bleef ze helemaal alleen thuis wachten. 5 minuutjes. Helemaal alleen, maar dat zei ik al, zeker?
De dochter is ondertussen 7. En heeft al ge-lentefeest. Sinds het lentefeest krijgt ze al zakgeld, wel 2 euro per week! Ze heeft ook sinds kort haar eigen portemonnee, in een eigen handtas, uiteraard. Dus ze is al groot genoeg om eens 5 minuutjes alleen te blijven. En echt waar, naar school rijden, de dochter afzetten, uitgebreid afscheid nemen, terug naar huis rijden, dat duurt echt maar 5 minuutjes. Maar toch…
De dochter mocht natuurlijk zelf beslissen. Waar ze enkele maanden geleden zelf aangaf te bang te zijn om even alleen thuis te blijven (ook al was dat maar voor 3 minuutjes), zag ze het nu meteen zitten! Maar eerst nog eens de ‘regeltjes’ herhaald. Ze mag de deur niet opendoen. voor niemand! Waarop ze mij vroeg of ik toch zeker niet – om haar te foppen – bij het thuiskomen zou aanbellen. Nummer twee: als er iets ergs gebeurt, telefoneert ze naar 112. Toch lastig, dat evenwicht vinden tussen je kind waarschuwen voor mogelijke gevaren, zonder er een angstig kind van te maken…
Man, wat is dat moeilijk, dat loslaten. Dat waren van de langste vijf minuten van mijn leven. Plots kwamen alle ergste scenario’s naar boven. Misschien valt ze van de trap (moeilijk, aangezien ze een dvd ligt te kijken, en ze dat normaal gezien enkel mag in het weekend). Of wie weet komt de postbode met een pakje waardoor ze bang wordt (weinig kans, aangezien de postbode maar komt na 10 uur). Ofwel verongeluk ik onderweg naar school en weet niemand dat mijn oudste dochter alleen thuis zit… In vijf minuten kan er veel gebeuren, vooral dan in mijn hoofd.
En wat gebeurde er echt? Niks, natuurlijk! De dochter bleef flink naar haar dvd’tje kijken, ik kwam ongedeerd terug thuis, en kreeg er een supertrotse dochter bovenop.
Om het 3 uur later meteen nog eens opnieuw te doen, want de jongste dochter was ondertussen ziek op school en moest ook opgehaald worden…
