Dat er al een hele maand van 2019 voorbij is…
Een maand waarin geen tijd was voor bloggen.
Een maand waarin amper tijd was voor lezen.
Een maand waarin ontspannen en zelfzorg plots helemaal achteraan de lijst met prioriteiten bengelden.
Een maand waarin kleine zorgen plots veel grotere proporties begonnen aan te nemen.
Een maand waarbij ik steeds vaker een oplaadbeurt nodig had voor ik klaar was om voor de klas te staan.
Een maand met geen enkele workshop op de planning.
Een maand waarin afscheid genomen werd van vrienden. Soms heel bewust, soms heel geleidelijk.
Maar ook een maand waarin gelukkig wel tijd was voor afspreken met andere vrienden.
Een maand waarin veel koffie werd gedronken, heel vaak in leuk gezelschap.
Een maand waarin extra tijd werd vrijgemaakt voor het gezin, omdat het nodig was.
Een maand waarvan ik heel blij ben dat ze voorbij is. Ook al is er nog niks duidelijker geworden na deze maand, we zijn toch alweer een stapje dichter bij de lente. En dan wordt alles beter.
Toch?
Blij te lezen dat het niet alleen bij mij heftig is…
Onwards and upwards!
Dat over die klas is heel herkenbaar. Niet één klas, maar ‘alle klassen’. Hier wil men het hele secundair onderwijs drastisch veranderen, niemand weet nog waar hij terecht zal komen (school) of welke vakken…
Niet lijkt nog ‘vast’ .. Dus ja, hier ook moeite.