Ik hoor overal dat het een goed idee is om elke dag 3 dingen te noteren waar je dankbaar voor bent. 3 dingen die een glimlach op je gezicht toverden gedurende de voorbije dag. Je kan er gewoon eens over nadenken, maar als je het noteert, is het een fijn lijstje om op moeilijke momenten naar terug te grijpen.
Ik nam mij al vaak voor om dit te doen. Want ik vind het een heerlijk idee. En regelmatig doe ik het met de kindjes, laat ik hen de top-3 van die dag opnoemen. Het is een leuke manier om de dag af te sluiten bij bedtijd en vaak kom ik nog iets te weten dat ze anders misschien gewoon zouden vergeten zijn te vertellen.
Maar zie, zoals zo vaak laat je het na om een aantal dingen toe te passen op jezelf. De goede voornemens worden vergeten en plots merk ik dat het alweer weken geleden is sind ik mijn top-3’s noteerde.
De blog ligt hier ondertussen ook al weer eventjes stil. Dus misschien kan ik daar twee vliegen in één klap van maken? Elke week zo een korte update van topmomentjes? Met een foto bij eventueel? En misschien heb je zelfs zin om mee te doen op jouw blog? Of op jouw IG? Laat hier onderaan gerust een linkje achter en dan komen we allemaal ook bij jou lezen. Want wie heeft er nu geen zin in een portie feel-good?
Zodus, ik stel voor dat ik er meteen aan begin. Ik start morgen met een dagelijkse top 3 die ik dan wekelijks in een blogpost gooi (goed voornemen, hé) En als tussenoplossing gooi ik hier nu random een paar topmomenten van de voorbije weken online (in willekeurige volgorde, ’t is te zeggen, de volgorde waarin mijn brein ze nog terug kan bovenhalen):
- De Tweebergen wandeling in het Heuvelland. Een familiedag die recht uit een kinderfilm zou kunnen komen. ’s Morgens (redelijk) vroeg vertrokken, kinderen maakten zonder mopperen hun rugzakjes (met koek, fruit en water, want no way dat ik alles meesleur voor iedereen), auto binnen, vlotte rit naar het Heuvelland (wat is het daar mooi), meteen parking gevonden en wandelen maar. Er werd niet gezeurd over de afstand (ok, ok, heel even wel toen ze honger kregen rond de middag), de zussen maakten geen ruzie, en de ouders ook niet. We startten aan het centrum van Westouter, via veldwegen, langs mooie avontuurlijke plekjes voor de dochters, maakten een omweg voor de lunch en keerden via de Kosmos terug naar de auto. Perfect day!!
Zelfs onderweg was er geen vuiltje aan de lucht!
- De workshop serviesgoed maken bij Terre-Pure keramiekatelier. Hier ga je niet aan de slag met een draaischijf, dus vergeet Patrick Swayze even. Je werkt met klei die je in voorgemaakte vormen gaat modelleren. Maar gewoon een hele dag met de handen in de klei, dat doet deugd!
Busy making things
- De workshop espressotechnieken bij Cafe Gusta in Oudenaarde. Een koffiebranderij waar je kan aansluiten bij een georganiseerde workshop, of waar je (zoals wij deden) een groepje vrienden bij elkaar zoekt en samen een koffieworskhop naar keuze volgt. Barista kampioene Melanie Nunes leerde ons heel veel bij over espresso, we mochten zelf aan de slag met zo’n zalige machine en ik maakte voor het allereerst een hartje in mijn eigen cappuccino! En dit in het fijne gezelschap van Lieselotte, Bert en Bert. Om daarna af te zakken naar een ‘real American Diner’ in Oudenaarde om een hele berg frieten met hamburger en cola binnen te spelen. #carbfest
Why so serious?
- De dochters op danskamp bij Hypnosis tijdens de eerste week van de vakantie. Wat een succes! Ze stonden blij op, vertrokken content naar het kamp, kwamen doodmoe maar content thuis en oefenden ’s avonds ook nog eens de dansjes in. De show op vrijdagavond was zo leuk om te zien! Ze staan al te springen om in september wekelijks daar op dansles te gaan. De kampweek was geslaagd, en dat maakte mij heel blij. Want voor sommige kampjes heb ik al meer miserie om ze ’s ochtends op tijd af te leveren…
Vader en jongste dochter
- Mijn man. Mijn kinderen. Mijn ouders. Min moaten. Ik heb zo’n warm netwerk rond mij, ik moet er vaak een traantje door wegpinken. Jullie, die soms mijn kinderen eens meenemen. Jullie, die hier komen taart eten die ik niet eens zelf gebakken heb. Jullie die hier komen frietjes eten of zelf iets lekkers meebrengen, omdat ik nog niet de oude ben en dus nog niet uren in de keuken kan staan en daarna nog eens aangenaam gezelschap zijn ook. Jullie, die berichtjes sturen, mij opbellen, aan mijn deur staan, mij meenemen naar buiten. Jullie, die niets zeggen over de rommelige staat van mijn huis, de ongewassen ramen, de muren die nog steeds niet geschilderd zijn, de strijk die klaarligt in de living. Jullie, die voor de zoveelste keer luisteren naar mijn gezaag, mijn getwijfel, mijn gedoe, terwijl jullie zelf ook vanalles aan jullie hoofd hebben. Merci voor al die mooie momenten, gasten!
Vader en oudste dochter
Super idee! Ik doe mee!